Ard Arda Farklı İlaç İçilir Mi? Bir Akşamın Hikâyesi
Kayseri’de, karanlık bir akşam. Havanın kasvetli, rüzgarın sert olduğu, bir tür yalnızlık hissiyle sarıldım her zamanki gibi. Bazen bir günün içinde kaybolup gitmek istiyorum, tıpkı o karanlık sokakta yürüyen bir yabancı gibi. O gün de böyle başladı. Her şeyin yavaşça birbirine karıştığı, içimdeki duyguların birbiriyle savaştığı bir gündü. Ama o günün sonunda, beynim bir oraya bir buraya savrulacak, vücudum bir yanda halsiz, bir yanda da bir o kadar gergin olacaktı.
İlaçların İçindeki Hayal Kırıklığı
Sabah uyandım, başım o kadar ağrıyordu ki, sanki dün gece tüm şehri sırtımda taşıdım. O kadar sıradan bir ağrıydı ki, başımın her saniye biraz daha yoğunlaştığını hissetmek, garip bir şekilde içimi acıtıyordu. Gün boyu çalışırken, bu ağrı arka planda duruyor ama bir yandan da her şeye engel oluyordu. Çayımı içmeye kalktım, ama bir yudum aldım ve yutkunmaya bile zorlandım. O zaman düşündüm: “Bir ilaç alsam, belki biraz rahatlarım.” Hani o anlarda, basit bir hap bir kurtuluş gibi gelir ya, işte o anlardan biriydi.
Önce ağrı kesicimi aldım. Birkaç dakika sonra, o baş ağrısının biraz olsun hafiflediğini hissettim. Derin bir nefes aldım, rahatladım… Ama sonra başka bir şey oldu. Burnum tıkandı. Her zaman böyle olurdu, hava biraz soğudu mu, hemen burnum tıkanır, soluyamam, boğazımda bir şey varmış gibi hissederim. Bunu da hemen bir ilaçla çözmek istedim. İlaçlar ard arda gelmeye başlamıştı. O anda düşündüm: “Acaba ard arda farklı ilaç içilir mi? Ne olur ki, bir şey olmaz herhalde.” Ve iki ilaç arasında bir sınır yokmuş gibi, bir sonraki ilacı da içtim. Ancak içimi bir korku sardı. “Ya bir şey olursa?” diye düşündüm. Ama bir yandan da başka bir çaresizlik vardı içimde; zaten başım ağrıyor, burnum tıkanmış ve artık her şey birbirine karışmıştı.
Hepimizin İçindeki Belirsizlik
Bir kaç dakika geçti. Hala o garip huzursuzluk vardı. İlaçlar beklediğim gibi bana rahatlama sağlamadı. Aksine, o ilk rahatlamanın ardından bedenim sanki daha da bir çökmeye başlamıştı. Kafam bulanık, vücudum ağır. Sanki her şeyden uzaklaşıyor gibiyim. Neredeyim, ne yapıyorum, niye bunları içiyorum? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki, her şeyin bir nedeni olmalı, bir çözümü olmalı diye içimden geçirdim. Ama çözüm arayışımda yanlış bir şeyler yapmış olabilirim. “Ard arda ilaç içmek doğru muydu?” diye düşündüm. Farkında olmadan kendimi daha da kötü bir hale mi soktum? Yavaşça yatağımın kenarına oturdum. O an, başımın ağrısı değil, ruhumun ağrısı vardı. Her şey bu kadar karışık olmalı mıydı?
Umut ve İçsel Dinginlik Arayışı
O anda, kendime yavaşça bir şey söyledim. “Bu yalnızlık, bu karışıklık, bu kaybolmuşluk geçecek.” Belki de hayat bazen tam da böyle oluyor. Sorular, belirsizlikler, korkular; ama bunları aşabilmek için bazen sabırlı olman gerekiyor. Ard arda içtiğim ilaçlar bana o anda bir şey hissettirmemiş olabilir, ama belki de ihtiyacım olan şey, bir adım geri atıp, gerçekten dinlenmekti. İlaçlar bir çözüm olabilir, ama ruhun derinliklerinden gelen bir çözüm daha başka bir şey gerektiriyor.
Sonra Ne Oldu? İlaçların Ardındaki Gerçek
Bir süre sonra, kendimi daha iyi hissetmeye başladım. İlaçların etkisi hafifledikçe, kafamda bulanıklık kaybolmaya başladı. Yavaşça düşündüm: “Belki de bu kadar ilaç içmek, gerçekten de doğru bir çözüm değildi. Ama bir anlamda, içimden gelen bir şeyle barışmam gerektiğini de hissettim.” Başımın ağrısı geçmedi belki ama ruhumda bir yerlerde bir hafiflik vardı. Belki de bazen, çözüm dışarıda değil, içimizdeki kaybolmuş huzurda buluyoruz.
Hayatın İlacı: Zaman ve Sabır
O gece, yatağımda, tüm o karışıklığı düşündüm. Belki de o anı atlatmam gerekiyordu, belki de bu kadar hızlı çözüm aramak, her zaman en doğru yol değildi. Ard arda içtiğim ilaçlar belki geçici rahatlama sağlamıştı ama gerçek çözüm, zaman ve sabırla gelir. Şimdi, bir şeyler içmeden önce daha dikkatli oluyorum. Kendimi dinlemek, vücudumu anlamak ve ihtiyacım olan şeyin gerçekten ne olduğunu bulmak için zaman ayırıyorum. Çünkü bazen, ilaçlar bizi rahatlatabilir, ama içsel huzuru bulmak için başka çözümler gerekir. Ard arda farklı ilaç içmek, belki bazen hızlı bir çözüm olabilir, ama hayatın uzun vadeli iyileştirici gücü, sabır ve anlayışla gelir.
Sonuç Olarak
Ard arda farklı ilaç içmek, kısa vadede rahatlama sağlasa da, uzun vadede her zaman en sağlıklı yol olmayabilir. Kendimizi dinlemek ve çözümün dışarıda değil, içimizde olduğunu hatırlamak, hayatta en büyük öğretidir. O anki kaybolmuşluğu, yalnızlığı ya da karışıklığı aşmak için bir adım geriye gitmek, belki de en iyi çözüm olacaktır. Belki de ilacın gücü, vücudumuza değil, ruhumuza dokunan bir şeydir. O yüzden, her şeyin bir zamanı ve yeri olduğunu unutmamak gerek.